Geld voor boeken en schoolspullen hadden we nog nauwelijks. Maar wat moesten we als eerste gaan kopen? Het wettelijk verplichte portret van de president, dat op iedere school moet hangen.
Het is alweer jaren geleden, maar ik weet nog goed hoe idioot ik het vond. Dat dit soort eisen blijkbaar gesteld werden, nog voor ons beginnende schooltje de meest basale dingen enigszins op orde had.
In de loop der jaren kwam er steeds meer vergunningen, belastingen, papierwerk en eisen bij:
- De jaarlijkse registratie van de school, waar iedere keer opnieuw voor betaald moet worden.
- Een brandveiligheidsvergunning, die er kort gezegd op neerkomt dat je zelf een brandblusser moet kopen en vervolgens ieder jaar ruim honderd euro moet betalen om aan te tonen dat je die inderdaad hebt hangen.
- Een hygiëne- en gezondheidsvergunning. Die bijvoorbeeld stelt dat we de muren nog moeten schilderen. Maar vervolgens zoveel geld kost dat we de muren voorlopig niet kunnen schilderen.
- Registratie van de leerkrachten in het centrale landelijke register. Of ze nu een diploma hebben of niet. Die registratie moet eens in de zoveel jaar vernieuwd worden. En betaald uiteraard.
- De jaarlijkse huur van een postbus, om al die vergunningen te kunnen aanvragen en ontvangen. Verder krijgt de school nooit post.
- De vergunning om een waterput te mogen boren. Waarvoor niets wordt gecontroleerd en die standaard wordt afgegeven, als je maar betaalt.
- 1500 euro aan achterstallige pensioenpremies plus al jaren stilletjes opgelopen boetes, terwijl we al moeite hadden om de leerkrachten überhaupt iets te betalen en niemand Peter ooit had gewaarschuwd dat hij dit moest afdragen over die paar tientjes.
Natuurlijk snap ik dat je ergens moet beginnen als je je land wil ontwikkelen. Als je ooit richting een verzorgingsstaat wil waar ouderen pensioen ontvangen, werklozen, zieken en arbeidsongeschikten steun van de overheid krijgen. Als je de standaarden van gebouwen wil verbeteren, brandweerwagens wil laten rijden, enzovoorts.
Maar de manier waarop voelt vaak toch wat scheef, met een overheid die weinig tot niks voor je doet, maar wel uit het niets allerlei eisen stelt en je heel veel geld laat betalen voor dure stukjes papier. Terwijl we het geld veel liever zouden gebruiken voor tastbare dingen die daadwerkelijk verschil maken.